"PELAK" DEUI KALAKUAN SALING ANJANGAN JEUNG DULUR JEUNG BARAYA

Dina lalampahan ka-hirupan , urang Sunda Khususna, sipat babarayaan ka "Pelak" keun jeung geus teu kudu di bahas leuwih Wincik deui , urang Sunda "Buhun" terutamana ( Karuhun) sok ngawanti-wanti , ka sanak , baraya , jeung turunan-na , supaya manjangkeun "Babarayaan" ngaliwatan sababaraha tarekah.
Tarekah nu paling " Kerep" di lakukakeun ku Karuhun-karuhun urang nyaeta, Silaturrachmi ku jalan , saling Anjangan .
Saling anjangan teh minangka kajadian Aheng , anu ku karuhun "Sunda" di pake bahan jang ngaraketkeun tatali "Ba-barayaan" kabiasaan ieu geus ampir leungit, di jatining Urang Sunda Khususna , di Kampung boh di Kota di Wewengkon Pasundan , geus tumuwuh " Bibit - Buit" ngajauhkeun Pahumaan ( Babarayaan) , hal ieu di talungtik , ku Panulis aya sababaraha " sabab " , nomer ka Hijina mah " Teu bisa ngalongok dulur, kulantaran ka-ayaan "teu boga bawaeun" (Oleh-Oleh) , jadi kendorna silih anjangan teh ngan boga Alesan anu teu Munasabah".
Ngaliwatan "Seratan" dina Soara Sukapura Online News ieu, ka dulur-dulur baraya urang Sunda ti "Kulon nepi ka Wetanna" ti Tutugan Banten nepikeunka Ampahan Banjar ( Patroman) , hayu urang Mumule, budaya urang Sunda , nyaeta silih anjangan silih pika nyaah jeung dulur-dulur urang ( Sa-Agama-sa-Sunda) , tong aya paribasa (Deet) nu nyababkeun urang jauh-Huma pajauh babarayaan ku lantaran "Jinis" Pangaboga Dunya anu Moal di bawa ka Liang "Kuburan" urang.
Dina tungtung "Paguneman" ngaliwatan tulisan basajan ieu, nu Nulis ieu , dina Soara Sukapura Online News oge , ngahaja ngingetan dirina , supaya tatali babarayaan urang teu pegat . ( Rizal Sunda)